Góry Opawskie należą do najpiękniejszych rejonów na terenie opolszczyzny. Część masywu od strony czeskiej nazywana jest Zlatohorską Vrhoviną. Okolica posiada bogatą historię w zakresie eksploatacji kamienia oraz górnictwa związanego z pozyskiwaniem złota. Część terenu obejmuje Park Krajobrazowy Gór Opawskich. Ze względu na stosunkowo niewielką wysokość, wytyczone szlaki turystyczne wiodą drogami o zasadniczo niewielkiej trudności i są licznie odwiedzane przez całe rodziny. Trudno tu też się poważniej zgubić. Idąc w dowolna stronę, w ciągu maksymalnie kilku godzin dotrzemy do cywilizacji. Na szczycie największego wzniesienia (Biskupia Kopa) znajduje sie wieża widokowa a u podnóża, po stronie polskiej zlokalizowane jest schronisko turystyczne.
Góry Opawskie - szlak niebieski - Przełom Złotego Potoku
Długość - 12 kilometrów (czas przejścia ok. 3 h 45')
Nazywany jest ''Szlakiem Przełomu Złotego Potoku''. Szlak okólny, biegnie po północnej i południowej krawędzi Doliny Złotego Potoku. Na jego przebiegu usytuowane są liczne pozostałości dawnych kamieniołomów - ''Żabie Oczko'', ''Morskie Oczko'', ''Gwarkowa Perć'' i ''Piekiełko''. Trasa rozpoczyna się przed mostkiem na Złotym Potoku w Jarnołtówku, niedaleko restauracji ''Włoski Smak''. Przed mostkiem szlak skręca w lewo, biegnąc wzdłuż biegu rzeki dochodzi do prewentorium ''Aleksandrówka''. Przed prewentorium szlak skręca w lewo wspinając się stromo na Krzyżówkę, skąd odchodzi w prawo do odsłonięć skalnych ''Karolinki''. Z ''Karolinek'', będących miejscem widokowym, szlak kieruje się w kierunku wschodnim, prosto, a po ok. 700 m w lewo, dochodząc po kolejnych kilkuset metrach do zalanego wodą ''Żabiego Oczka''. Szlak obchodzi ''Żabie Oczko'' kierując się prosto przez Olszak, skąd dalej biegnie w dół dochodząc do drogi powiatowej Jarnołtówek - Pokrzywna. Po przekroczeniu drogi szlak niebieski dalej kieruje się w dół do rzeki dochodząc do ośrodka wypoczynkowego ''Złoty Potok'' i przylegającego do niego kąpieliska leśnego. Szlak omija ośrodek i kąpielisko, kierując się na parking, przy którym znajduje się węzeł szlaków turystycznych. Od parkingu szlak odbija w prawo, w kierunku zachodnim dochodząc po ok. 1,5 km do tzw. ''Cichej Doliny''. Dalej kierując się w górę, równolegle do Bystrego Potoku dochodzi do mostku prowadzącego na ''Gwarkową Perć''. Z ''Gwarkowej Perci'' szlak specjalną drabinką zamocowaną do skałach przechodzi do ''Piekiełka''. Z ''Piekiełka'' szlak kieruje się prosto w kierunku północno - zachodnim do wyniesień skalnych ''Karliki'' i dalej w dół do drogi powiatowej i mostku obok którego szlak zaczynał swój bieg.
Góry Opawskie - Główny Szlak Sudecki im. Mieczysława Orłowicza
Długość - 37 km na terenie Gór Opawskich (czas przejścia 12 - 13 h).
Czerwony szlak Orłowicza biegnie przez całą poludniową Polskę przechodząc przez wszystkie masywy leące na terenie naszego kraju. Odcinek w Górach Opawskich to zaledwie niewielki jego fragment.
Początkowo niezbyt trudny, wiedzie trasą z malowniczymi widokami na Jeseniki, po wejściu do Głuchołaz nabiera górskiego charakteru. Umożliwia poznanie najważniejszych atrakcji Gór Opawskich. Szlak biegnie ze Sławniowic, przez Gierałcice, Uroczysko pod Czechami, Bodzanów do Głuchołaz. W mieście przechodzi przez Rynek i część zdrojową miasta do węzła szlaków przy fontannie z Amorem. Następnie szlak biegnie masywem Góry Parkowej przez Przednia Kopę oraz zboczami Średniej i Tylnej Kopy do Podlesia. Z Podlesia trasa prowadzi wzdłuż granicy państwa przez Konradów do Skowronkowa i dalej do Jarnołtówka. W Jarnołtówku szlak przebiega przez centrum miejscowości, a następnie zboczem Kopy Biskupiej kieruje się na jej szczyt. Ze szczytu szlak schodzi przez Srebrną Kopę, Zamkową Górę i Szyndzielową Kopę do Pokrzywnej. Stąd szlak wiedzie w kierunku Nowej Wsi i Prudnika.
Szlak żółty w obrębie Jarnołtówka, Pokrzywnej i Kopy Biskupiej
Długość - 12 km (czas przejścia ok. 4 h 30')
Jest popularnym szlakiem prowadzącym do Górskiego Domu Turysty im. Bohdana Małachowskiego pod Biskupią Kopą. Szlak rozpoczyna się w Jarnołtówku niedaleko restauracji ''Włoski Smak'', za mostkiem na Złotym Potoku przy drodze prowadzącej do Pokrzywnej. Szlak początkowo wiedzie stromym zboczem Bukowej Góry obok wyniesień skalnych, ''Gwarkowych Skał''. Następnie szlak schodzi w dół obok tzw. ''Piekiełka'' - nieczynnego wyrobiska łupka. Dalej, szlak wiedzie obok kolejnego nieczynnego wyrobiska łupka, tzw. ''Gwarkowej Perci'' do dawnej leśniczówki ''Na Anusi''. Za leśniczówką szlak dochodzi do ''Drogi Amalii'', którą wspina się na zbocze Biskupiej Kopy. Droga dochodzi do Górskiego Domu Turysty im. Bohdana Małachowskiego, nazywanego potocznie schroniskiem. Obok tarasu schroniska szlak żółty skręca w lewo i schodzi w dół. Biegnie do Przełęczy Mokrej i dalej zboczem Srebrnej Kopy, po około 2,5 km dochodzi do Przełęczy Srebrnej. Na przełęczy szlak żółty skręca w lewo i wchodzi na tzw. ''Saperską Drogę'', biegnie nią mijając zbocza Zamkowej Góry i Szyndzielowej Kopy oraz pozostałości skoczni narciarskiej. Następnie dochodzi do rozdroża pod Szyndzielową. Stąd szlak żółty biegnie w prawo i w dół dochodząc po kilkuset metrach do parkingu przy kąpielisku gdzie kończy swój bieg.
Szlak żółty w masywie Góry Parkowej
Długość - 8.3 km (czas przejścia ok. 3 h)
Jest nazywany ''Szlakiem Złotych Górników''. Prowadzi do miejsc dawnego górnictwa złota w Górach Opawskich oraz przez szczyt Przedniej Kopy. W czasie wędrówki szlakiem można zaobserwować na dawnych terenach złotonośnych względnie dobrze zachowane elementy górniczych płóczek, pozostałości dawnych szybów i sztolni górniczych oraz hałdy urobku. Szlak rozpoczyna się przy kawiarni ''Amorek'', następnie biegnie alejką spacerową równolegle do ulicy Parkowej przez dolinę ''Zdrojnika'' (Potok Zdrojowy nazywany też Sarnim Potokiem) dochodzi do Górnego Stawu. Dalej szlak przechodzi ścieżką na południowe zbocze Góry Parkowej aż do doliny Sarniego Potoku. Znajdują się tutaj pozostałości niewielkiej zapory oraz ślady działalności górniczej. Dalej szlak biegnie w górę na szczyt Przedniej Kopy. Na szczycie obok remontowanego schroniska i nieczynnej, zabytkowej wieży widokowej trasa biegnie do odległej o 100 m kaplicy św. Anny i tzw. ''Wiszących Skał''. Kaplica została wybudowana w pierwszych latach XX w. w stylu neogotyckim, nad skalnym urwiskiem. Z ''Wiszących Skał'' szlak schodzi do Górnej Promenady nad Białą Głuchołaską. Dalej szlak jest wytyczony równolegle do rzeki, mija rezerwat geologiczno - przyrodniczy ''Nad Białką'', gdzie znajdziemy kolejne relikty górnictwa złota, dochodzi do Dolnej Promenady. Ostatni odcinek szlaku wiedzie aleją spacerową nad rzeką,mijając po drodze źródło ''Żegnalce'' i dawną sztolnie górniczą tzw. ''Grotę Góralską''. Aleja spacerowa jest końcowym odcinkiem szlaku żółtego który kończy się przy fontannie z Amorem i kawiarni ''Amorek''.
Szlak niebieski w Głuchołazach
Długość 7 km (czas przejścia ok. 2 h 30')
Szlak ma charakter szlaku spacerowego. Rozpoczyna się przy fontannie z Amorem w części zdrojowej Głuchołaz. Początkowo biegnie wspólnie ze szlakiem czerwonym, w górę drogą asfaltową, nad Parkiem Zdrojowym w kierunku szczytu Przedniej Kopy. Dalej trasa szlaku pokrywa się z drogą krzyżową, która od wschodu okrąża Przednią Kopę i znaczona jest kolejnymi kamiennymi stacjami. 16 kapliczek przy stacjach drogi krzyżowej wybudowano ok. 1859 r. Autorem obrazów w kapliczkach jest głuchołaski malarz J. Mitschke. Po drodze mijamy ujęcie wody ''Łąka Sedańska'', granitowy głaz będący pozostałością pomnika hrabiego Franciszka Ballestrema, do którego należał ośrodek ''Zacisze'', oraz leżącą nieco z boku ''Studnię Jakubową''. Ostatnia stacja drogi krzyżowej - ''Zmartwychwstanie'' znajduje się pod przełęczą ''505'' miedzy Średnią i Tylną Kopą. Dalej szlak przebiega zachodnim zboczem Średniej Kopy i Przedniej Kopy, tzw. ''Górną Świńską Drogą'' do tzw. Górnej Promenady. Po drodze widoczna w głębi lasu kaplica św. Anny, wybudowana na tzw. ''Wiszących skałach''. Z Górnej Promenady, mijając po drodze źródełko ''Juvenii'', szlak przechodzi na Promenadę Dolną, która wychodzi niedaleko źródełka ''Chrobrego''. Dalej w prawo, szlak przechodzi pod wiaduktem kolejowym do fontanny z ''Amorem'', gdzie kończy swój bieg.
Góry Opawskie - ścieżka ''Doliną Bystrego Potoku na Biskupią Kopę''
Długość trasy: 7,4 km, (czas przejścia 2h 15')
Ścieżka rozpoczyna się przy drodze powiatowej z Jarnołtówka do Pokrzywnej na przeciwko siedziby Opolskich Parków Krajobrazowych w Pokrzywnej. Wiedzie doliną Bystrego Potoku - górskiego strumienia z krystalicznie czystą wodą, w której żyje min. pstrąg potokowy i strzebla potokowa. Poczałkowo ścieżka prowadzi drogą szutrową. Po przejściu około 100 metrów ścieżka przechodzi mostkiem na drugi brzeg Bystrego Potoku i pozostawiając po prawej stronie pole biwakowe z kręgiem do palenia ognia i kapliczkę, biegnie w kierunku nieczynnej starej skoczni narciarskiej. Obecnie zobaczyć tu można jedynie pozostałości dobiegu, zarośnięty próg i szeroki betonowy most na potoku. Dalej po lewej stronie ścieżki na uwagę zasługują ciekawe wychodnie skalne w postaci wysuniętych ambon. 200 m dalej ścieżka dochodzi do przystanku nr 1 - ''Gwarkowa Perć''. Jest to wyrobisko o powierzchni 1.200 m2 powstałe po eksploatacji łupków fyllitowych, wykorzystywanych lokalnie do celów budowlanych (pokrywanie dachów, okładanie ścian domów). W pobliżu ''Gwarkowej Perci'' odnaleźć też można zakratowane wejście do częściowo zasypanej, kilkunastometrowej starej sztolni, powstałej po eksploatacji szlachetnych kruszców. Z ostemplowanego belkami wnętrza przez cały rok wypływa lodowata woda.
Prowadzone od kilku lat obserwacje potwierdziły, że wnętrze sztolni jest miejscem hibernacji rzadkich gatunków nietoperzy: podkowca małego (Rhinolophus hipposideros), nocka rudego (Myotis daubentoni), nocka dużego (Myotis myotis) i mroczka pozłocistego (Eptesicus nilssoni). Żyje tu również wiele ciekawych gatunków skorupiaków (Crustacea) i pajęczaków (Arachnida). Ścieżka pozostawia z boku ''Gwarkową Perć'' i biegnie dalej drogą kilkakrotnie przekraczając Bystry Potok dochodzi do przystanku nr 2 - ''Cicha Dolina''. Podziwiać tu możemy objęty ochroną rezerwatową las mieszany, w którym największy udział powierzchniowy mają lite lasy bukowe (Fagus silvatica) w wieku od 100 do 150 lat. W dalszym przebiegu ścieżka wspina się w górę. Po przejściu stromego kamienistego źlebu ścieżka dociera do Górskiego Domu Turysty PTTK położonego na północnym stoku Biskupiej Kopy. Stąd już w kilkanaście minut dotrzeć można do przystanku nr 3 - ''Biskupia Kopa'' ulokowanego na najwyższym wzniesieniu Opolszczyzny (889 m n.p.m.). W 1890 roku wybudowano tu drewnianą wieżę widokową, którą w roku 1898 zastąpiono murowaną. Nadano jej imię cesarza Franciszka Józefa. Obecnie za niewielką opłatą można z niej podziwiać wspaniałe widoki: na Zlaté Hory, Pradziada, Srebrną Kopę, okolice Prudnika i Głuchołaz. Na szczycie Biskupiej Kopy kończy się wędrówka zieloną ścieżką przyrodniczo-dydaktyczną.
Góry Opawskie - ścieżka "Z Jarnołtówka do rozdroża nad piekiełkiem"
Długość trasy: 2,0 km, (czas przejścia 40')
Jest to najkrótsza ze ścieżek przyrodniczo-dydaktycznych Parku Krajobrazowego ''Góry Opawskie''. Ścieżka rozpoczyna się na skraju lasu po prawej stronie drogi do Pokrzywnej za mostem na Złotym Potoku, skąd kieruje się prosto ku odsłonięciom skalnym ''Karliki''. Przy jednym z okazalszych ''Karlików'' wyznaczono przystanek nr 1. Przy skalnych platformach widokowych, z których roztacza się panorama przełomu Złotego Potoku, Janołtówka i Pokrzywnej. Teren wokół porasta naturalny około 90-letni las górski z bukiem zwyczajnym (Fagus silvatica), dębem szypułkowym (Quercus robur), klonem jaworem(Acer pseudoplatanus), lipą drobnolistną (Tilia cordata), świerkiem pospolitym (Picea abies) i modrzewiem europejskim (Larix decidua). Dalej ścieżka biegnie do skrzyżowania pieszych szlaków turystycznych (żółtego i niebieskiego) nazywanego ''Rozdrożem pod Piekiełkiem'' gdzie kończy swój bieg.
Ścieżka ''Z Pokrzywnej przez Olszak i Żabie Oczko do Jarnołtówka''
Długość trasy: 4,3 km, (czas przejścia 1h 35')
Ścieżka rozpoczyna się na skraju lasu we wsi Pokrzywna przy drodze powiatowej Jarnołtówek - Pokrzywna, w pobliżu przystanku autobusowego. Prawie na całej swej długości prowadzi przez tereny leśne. Po zejściu z drogi ścieżka biegnie w kierunku północno - wschodnim, w górę, północną krawędzią Złotego Potoku, osiągając po ponad 1 km szczyt Olszaka. Szczyt góry porasta stary las mieszany górski (naturalny), dębowo - bukowy (Quercus - Fagus) z domieszką świerka (Picea), grabu (Carpinus), lipy(Tilia), sosny (Pinus) i brzozy (Betula). Runo tworzą: jeżyna (Rubus), trzcinnik (Calamagrostis), starzec (Senecio), gwiazdnica (Stellaria) i borówka czarna (Vaccinium myrtillus).
Z Olszaka ścieżka schodzi w kierunku zachodnim dochodząc do nieczynnego kamieniołomu, nazywanego ''Żabim Oczkiem'', gdzie umiejscowiono przystanek nr 1. Obecnie stary kamieniołom, w którym w XIX w. wydobywano łupki i piaskowce, wypełniony jest wodą. Pokryty rzęsą stawek o powierzchni ok. 600 m2 otaczają 17-metrowe ściany skalne. Odsłaniają się tu metapiaskowce z domieszką żwiru i fragmenty metałupków. Tło skały tworzy chloryt, serycyt i pył kwarcowy. Z ''Żabiego Oczka'' ścieżka skręca w lewo, kierując się do punktu widokowego z którego roztacza się panorama na okolice Góry Parkowej i Głuchołazy. Dalej ścieżka biegnie brzegiem lasu dochodząc do odsłonięć skalnych ''Karolinki''. Zaplanowano przystanek nr 2. ''Karolinki'' to odsłonięcia skalne zbudowane głównie z łupków, metapiaskowców i metamułowców z otoczakami i domieszką żwiru. Tworzą one wspaniałe ambony i wychodnie, z których rozciąga się przepiękny widok na dolinę i przełom Złotego Potoku oraz malowniczą serpentynę drogi powiatowej Jarnołtówek - Pokrzywna. Stąd ścieżka wąskim trawersem schodzi do wsi Jarnołtówek, gdzie kończy się przed mostem na Złotym Potoku.
Ścieżka ''Przez Górę Chrobrego w Głuchołazach''
Długość trasy: 5,0 km, (czas przejścia 1h 45')
Ścieżka rozpoczyna się w części zdrojowej Głuchołaz przy fontannie z Amorem, skąd przechodzi na biegnącą wzdłuż prawego brzegu Białej Głuchołaskiej promenadę spacerową. Na samym jej początku wyznaczono przystanek nr 1 - ''Żegnalce''. Na uwagę zasługują tu wspaniałe pomnikowe okazy buków (Fagus) rosnących na północnym stoku Góry Parkowej. Obszar lasu objęto ochroną prawną jako rezerwat ''Las Bukowy''. Przy promenadzie spacerowej znajdują się też pochodzące z XVI wieku sztolnie po eksploatacji złota. Drążono je w złożu pierwotnym wzdłuż żył kwarcowo-skaleniowych z uwagi na występujący w sztolniach specyficzny mikroklimat (małe roczne wahania temperatury oraz dużą wilgotność powietrza) zamieszkuje je sześć gatunków nietoperzy, w tym bardzo rzadki podkowiec mały (Rhinolophus hipposideros) oraz reliktowe owady bezskrzydłe, skorupiaki (Crustacea) i pajęczaki (Arachnida).Wyznaczono tu przystanek nr 2 - ''Podkowiec''. Przy promenadzie można również zaobserwować ciekawe odsłonięcia dolnodewońskich łupków kwarcowo - łyszczykowych. Dalej ścieżka wychodzi na ulicę gen. Władysława Andersa, odbija w lewo, prowadząc między ośrodkami wypoczynkowymi ''Czerwony Kozioł'' i ''Skowronek''. Dalej ścieżka przechodzi między domami jednorodzinnymi i obok ogrodzenia ujęcia wody głuchołaskich wodociągów. Po dotarciu do bramy wjazdowej na teren ujęcia wody, ścieżka ostro skręca w lewo, wchodząc do lasu. Po przejściu kilkudziesięciu metrów dociera do przystanku nr 3 - ''Złoty Szlak''. Powierzchnię około 9 ha na tarasie akumulacyjnym po wewnętrznej stronie zakola Białej Głuchołaskiej zajmuje rezerwat geologiczno-krajobrazowy ''Nad Białką''. W XII i XIII wieku, z naniesień rzecznych (żwiry i piaski złotonośne) eksploatowano tu złoto. Do dziś przetrwały relikty szybów po odkrywkowej eksploatacji w postaci mis i zagłębień, pozostałości płuczek oraz liczne usypiska i zwały przemytego materiału. Obecnie cały teren porośnięty jest lasem mieszanym z przewagą świerka (Picea) i sosny (Pinus). Następnie ścieżka biegnie około 500 metrów urwistym, porośniętym mieszanym lasem bukowym stokiem Przedniej Kopy (wspaniałe widoki na malowniczy przełom Białej Głuchołaskiej) aż do stromego podejścia w górę suchym łożyskiem potoku. Odtąd wąska dróżka prowadzi aż na szczyt, przecinając kolejno ''Średnią'' i ''Górną Świńską Drogę'' oraz niebieski szlak pieszy. Po jego przecięciu ścieżka prowadzi do ''Wiszących Skał'' i dalej na szczyt Przedniej Kopy, na którym znajduje się przystanek nr 4. Zbiegają się tu 2 piesze szlaki turystyczne: żółty i czerwony oraz zielona ścieżka przyrodnicza. Jeszcze kilka lat temu stało tu schronisko z kamienną wieżą widokową, obecnie w remoncie. Ze szczytu Przedniej Kopy ścieżka schodzi w kierunku zachodnim, dosyć stromym zejściem przecinając Drogę Krzyżową z zespołem kaplic przedstawiających kolejne Stacje Męki Pańskiej, dochodzi do odrestaurowanego Parku Zdrojowego. Znajduje się tu ostatni już przystanek nr 5. W parku rosną liczne egzoty, dobrze prezentuje się roślinność alpejska. Przepływający przez park strumień został obudowany urządzeniami służącymi do wykonania samodzielnych zabiegów wodoleczniczych. Z Parku Zdrojowego wychodzimy alejką spacerową obok kawiarni ''Amorek''.
Szlak miejski w Głuchołazach
Długość trasy - 6,5 km, (czas przejścia ok 3h), oznakowanie - biało - niebieskie romby
Jest to pieszy szlak który pozwala na poznanie najatrakcyjniejszych miejsc w Głuchołazach. Szlak rozpoczyna się na Rynku przy jednym z symboli miasta - zabytkowej lipie. Drzewo zostało zasadzone ponad 350 lat temu na pamiątkę zawarcia pokoju westfalskiego, kończącego wojnę trzydziestoletnią. Spod lipy szlak kieruje się na południe wchodząc w ul. Wojciecha Korfantego. Po około 100 m ulica otwiera się na niewielki plac Basztowy przy którym stoi Wieża Bramy Górnej, będąca pozostałością murów obronnych opasujących niegdyś miasto. Z placu Basztowego, szlak przechodzi przez skrzyżowanie ulic wchodząc prosto w ul. Bohaterów Warszawy. Po prawej mija dawny kościół ewangelicki, obecnie św. Franciszka oraz charakterystyczny budynek z czerwonej cegły dawnego seminarium nauczycielskiego, w którym mieści się obecnie Liceum Ogólnokształcące im. Bolesława Chrobrego. Za gmachem szkoły, przy skrzyżowaniu z ulicą Powstańców Śląskich znajduje się niewielki skwer Kawalerów Orderu Uśmiechu. Od skrzyżowania szlak przebiega prosto aleją Jana Pawła II kierując się do dawnej dzielnicy zdrojowej miasta. Na końcu alei Jana Pawła II szlak mija po lewej hotelik ''Sudety'' stojący na miejscu pierwszego głuchołaskiego sanatorium ''Juppenbad''. Tuż za hotelikiem otwiera się placyk z fontanną z Amorem oraz kawiarnia ''Amorek'' przy której znajduje się węzeł szlaków turystycznych w Głuchołazach. Przy kawiarni ''Amorek'' szlak skręca w lewo w alejkę spacerową biegnącą poniżej ul. Parkowej. Alejką szlak dochodzi do parku zdrojowego w dolinie Zdrojnika, następnie skręca w lewo na schodki prowadzące na ul. Parkową. Tutaj szlak skręca w prawo przechodząc obok XIX w. willi i domów sanatoryjnych, prowadzi do ''Górnego Stawu''. Dalej, szlak okrąża staw drogą dojazdową do ośrodka ''Zacisze II''. Za ośrodkiem szlak skręca w prawo wracając po ok. 200 m do Parku Zdrojowego, którym dochodzimy do placu z fontanną z Amorem i węzła szlaków turystycznych. Z placu szlak kieruje się w lewo promenadą im. ks. Ludwika Skowronka mijając po drodze zabytkową, podwieszaną kładkę pieszą, źródełko ''Chrobrego'', a dalej odsłonięcia skalne z pozostałościami po średniowiecznej sztolni górniczej. Obok sztolni bije źródło ''Żegnalce''. Za źródłem szlak wychodzi na ul. gen. Władysława Andersa. Dalej w lewo, ulica prowadzi miedzy ośrodkami ''Czerwony Kozioł'' i ''Skowronek'' dochodząc do ujęcia wody pitnej dla Głuchołaz. Przy bramie wjazdowej do ujęcia wody szlak skręca ostro w lewo wchodząc do lasu. Dalsza część szlaku na tym odcinku przebiega przez obszar rezerwatu geologiczno - przyrodniczego ''Nad Białką'' gdzie znaleźć można najlepiej zachowane relikty średniowiecznego górnictwa złota.
Kierując się leśną ścieżką, szlak wychodzi ponownie na ul. gen. Andersa obok ośrodka wypoczynkowego RSW ''Ruch'' z Katowic, następnie przechodzi mostem kratowym przez rzekę Białą Głuchołaską. Za mostem szlak skręca w prawo wspinając się do torów linii kolejowej Głuchołazy - Hanusovice i dalej po jej przekroczeniu wspina się w górę po schodach (tzw. ''300 schodków'') biegnących obok rurociągu ujęcia wody. Po pokonaniu schodów szlak odchodzi w prawo do ''Czarciej Ambony'', z której rozciąga się panorama doliny Białej Głuchołaskiej oraz masywu Góry Parkowej. Z ''Czarciej Ambony'' szlak wychodzi z lasu na ul. Bolesława Prusa, następnie ul. Juliana Tuwima dochodzi do altany widokowej na Szubienicznej Górze nazywanej przez mieszkańców miasta ''Grzybek''. Z altany szlak biegnie w dół dochodząc do ul. Stanisława Wyspiańskiego i zabudowań Głuchołaskich Zakładów Papierniczych. Dalej szlak dochodzi do ul. gen. Andersa, gdzie skręca w lewo biegnąc równolegle do rzeki Białej. Po dojściu do skrzyżowania szlak przechodzi przez most Andrzeja i skręca za nim w lewo, w ul. Opolską. Następnie przecina pl. Solidarności wchodząc w ul. Juliusza Ligonia którą dochodzi do ul. Tadeusza Kościuszki gdzie skręca lekko w lewo. Po przejściu ok. 40 m, szlak dochodzi do skrzyżowania z ulicą Marii Skłodowskiej - Curie na którą przechodzi mijając po drodze kościółek św. Rocha. Dalej szlak biegnie ul. M. Skłodowskiej - Curie przebiegając obok fragmentów murów obronnych. Za murami obronnymi szlak dochodzi do budynku szkoły podstawowej przed którym skręca w prawo przechodząc przez bramę dawnego wójtostwa. Dalej szlak skręca w lewo kierując się do kościoła parafialnego pw. św. Wawrzyńca. Od kościoła do Rynku szlak przechodzi ul. Kościelną. Na Rynku szlak kończy się.
Szlaki rowerowe w Górach Opawskich
Międzynarodowa trasa rowerowa nr 9
Trasa jest fragmentem międzynarodowego szlaku rowerowego Eurovelo - 9, Wiedzie on znad Bałtyku nad Adriatyk. W gminie Głuchołazy trasa przebiega w znacznej części w otwartym terenie z widokami na łańcuchy górskie pogranicza.
Przebieg: Nysa - Łączki - Biskupów - Gierałcice - Wilamowice Nyskie - Nowy Świętów - Bodzanów - Przejście graniczne Głuchołazy - Mikulowice. Oznakowanie - kolor zielony.
Krajowej trasa rowerowa nr 60
Trasa rowerowa należąca do sieci regionalnych szlaków rowerowych. Odcinek w gminie Głuchołazy prowadzi początkowo malowniczymi terenami z niepowtarzalnymi widokami na góry. Po przejściu Głuchołaz szlak wjeżdża w Góry Opawskie dochodząc do Jarnołtówka i Pokrzywnej, gdzie łączy się z trasami rowerowymi powiatu prudnickiego.
Przebieg: Nysa - Kijów - Burgrabice - Biskupów - Gierałcice - Głuchołazy - Konradów - Starowice - Jarnołtówek - Pokrzywna - Dębowiec. Oznakowanie - kolor niebieski
Polsko - czeski Szlak Czarownic
Długość łączna - 233 km (95 km po stronie polskiej, 138 km po stronie czeskiej), oznakowanie - wizerunek czarownicy na bicyklu w kolorze czarnym
''Szlak Czarownic'' proponuje wędrówkę po najciekawszych miejscach pogranicza, które są związane z odbywającymi się w XVII w ''polowaniami na czarownice''. W połowie XVII w. Okolice Nysy i Jesenika stały się sceną jednego z najbardziej ponurych epizodów w historii regionu. Na skutek licznych pomówień i oskarżeń po procesach poprzedzonych torturami życie straciło kilkaset osób posadzonych o czary i kontakty z diabłem. Na obszar gminy Głuchołazy szlak wjeżdża z Nysy do Starego Lasu, gdzie znajdują się ruiny dużego grodziska. Dalej szlak prowadzi do Jarnołtówka, gdzie na przełęczy pod Zamkową Górą znajduje się tajemniczy ''Grób Czarownicy''. Z Jarnołtówka przez Skowronków i Konradów szlak wchodzi do Głuchołaz, które w okresie procesów czarownic zasłynęły wieszaniem czarownic i mężczyzn posądzanych o kontakty z diabłem, za miastem na wzgórzu nazywanym od tego czasu ''Szubieniczną Górą''. Z Głuchołaz szlak wiedzie do przejścia granicznego w Konradowie, gdzie przechodzi na stronę Czeską.
Przebieg: Paczków - Pomianów Dolny - Lubiatów - Ligota Wielka - Sarnowice - Otmuchów - Ulanowice - Grądy - Rysiowice - Karłowice Wielkie - Słupice - Nowaki - Radzikowice - Sękowice - Nysa - Konradowa - Wyszków Śląski - Niwnica - Domaszkowice - Wierzbięcice - Kępnica - Stary Las - Nowy Las - Charbielin - Jarnołtówek - Skowronków - Konradów - Głuchołazy - Zlaté Hory - Rejvíz - Česká Ves - Jeseník - Vernířovice - Sobotín - Velké Losiny - Rapotín - Šumperk - Mírov - Mohelnice
Źródło:
Strona internetowa Gminy Głuchołazy www.głuchołazy.pl
Materiały informacyjne Zarządu Opolskich Parków Krajobrazowych.
Zdjęcia: P.S.